بررسی شیوع آسیمتری های فکی- دندانی در دانش آموزان ۱۷-۱۴ ساله تهران در سال ۱۳۸۳

سابقه و هدف: تقارن کامل صورت بسیار نادر است در بیشتر صورت ها یک سمت اندکی بزرگتر از سمت مقابل است. عدم تقارنهائی که به اندازه کافی زیاد بوده، و در کلینیک به راحتی تشخیص داده شوند، بدلیل مسائل فانکشنال و زیبائی از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف از انجام این تحقیق تعیین شیوع عدم قرینگی دندانی، اسکلتال و فانکشنال در دانشآموزان دبیرستانی در سال ١٣٨٣ بود.  مواد و روشها: در این تحقیق توصیفی از مجموع ٢٠٠٠٠ دانش آموز دبیرستانی منطقه ٣ آموزش و پرورش شهر تهران که در ٩٠ دبیرستان مشغول تحصیل هستند، ١٤ دبیرستان بصورت تصادفی انتخاب شدند. از هر دبیرستان به نسبت جمعیت، تعدادی کلاس بطور تصادفی انتخاب و از هر کلاس تعدادی دانش آموز (مجموعًا ٤٢٠ پسر و ٤٠٠ دختر) معاینه شدند. عدم تقارن اسکلتال بصورت انحراف بیش از ٢ میلیمتر چانه نسبت به خطی که از فاز بدن بر محور مردمکها عمود می شود، انجام می شد و میبایست با رابطه متفاوت دندانهای کانین سمت راست و چپ و همچنین کراس بایت یکطرفه تائید می گردید. عدم تقارن دندانی بصورت عدم تطابق خط وسط قوس دندانی با خط وسط صورت که بایستی با missing دندانی یا روز از دست دادن یک دندان همراهی می شد و عدم تقارن فانکشنالی با انحراف فک از حالت cr به حالت co تشخیص داده می شد. یافته ها: %44.6 دخترها و %46.4 پسرها حداقل یکی از انواع آسیمتری ها را نشان دادند. شیوع آسیمتری های اسکلتی- دندانی و فانکشنالی در دخترها به ترتیب %20، %21 و 10% بود. در حالی که در پسرها شیوع آسیمتری اسکلتی- دندانی و فانکشنالی به ترتیب %23.6، %20.9 و %7.6 بود. در %62.5 مواردی که آسیمتری اسکلتال وجود داشت، چانه به سمت راست منحرف شده بود. همبستگی مثبتی بین سابقه تروما (0.39=r) و جویدن یک طرفه (0.22=r) با آسیمتری اسکلتال وجود داشت. شیوع علائم و نشانه های tmd در دانش آموزان دارای آسیمتری اسکلتال بطور معنی داری بیشتر از سایر دانش آموزان بود.نتیجه گیری: آسیمتری ثلث تحتانی صورت از شیوع نسبتًا بالائی برخوردار است که تشخیص صحیح درمان بموقع میتواند از شدت مشکل بکاهد .